Dzisiaj pojawiła mi się w głowie kolejna refleksja a propos zazdrości. Znam to uczucie doskonale, bo sama poruszyłam ten temat na forum. Wiem, że jestem zazdrośnicą i strasznie ciężko mi się z tym żyje. Generalnie bardzo dużo bym dała, żeby nie odczuwać tego tak silnie...żeby móc machnąć ręką, żeby móc się wyciszyć.
Trudno jednak zachować spokój zazdrośnikowi, kiedy tak naprawdę wokół dużo się dzieje, ludzie się spotykają, poznają, rozmawiają ..i ciągle na drodze jakieś pokusy. Wokół mnóstwo roznegliżowanych kobiet, które kuszą swoim ciałem i krągłościami oraz niestety ....zachowaniem. I teraz taki mężczyzna mówi dobitnie: "No coś Ty, mam swój rozum, umiem zapanować nad swoim zachowaniem", ....ale chyba tak do końca nie jest, bo należałoby tu odwołać się do argumentu jaki mężczyźni często sami wygłaszają: "to jest usankcjonowane biologicznie...ewolucja...testosteron..."i tak dalej.
Ten świat funkcjonuje tak, że kobiety poprzez swoje zachowanie mocno "pomagają" mężczyznom "stracić głowę". Mnie przytrafiły się pewne dwie sytuacje, które kategorycznie zdyskwalifikowały pewne kobiety w moich oczach.
Pierwsza, kiedy nasza exwspólna znajoma rzuciła się przy mnie na szyję mojego mężczyzny i wtulając się czule w jego szyję rzekła: "Och, Ty jak zwykle, tak ładnie pachniesz"
Wg mnie laska nie miała za grosz wyczucia i była po prostu bezmyślna. Dopuszczam do siebie myśl, że niektóre kobiety na moim miejscu zaśmiałyby się, albo zareagowały jakimś żartem. Ja nie umiałam...po prostu wściekłam się.
Druga sytuacja dotyczyła zbytniej bezpośredniości naszej innej znajomej - kobiety niezwykle pięknej, inteligentnej i dystyngowanej. W trakcie naszego spotkania wysyłała wszelkie sygnały wyrażające zainteresowanie moim chłopakiem: cielęce ślipia, chwalenie umiejętności, podziw, chęć kolejnego "wspólnego" spotkania, komplementowanie, pytanie o radę i odwoływanie się do męskiego doświadczenia zawodowego...i tak dalej i tak dalej. Słuchajcie, jestem kobietą i też potrafię flirtować, ale ta kobieta była w tym mistrzynią..taka skromna lisica
że niby nic się nie dzieje a jednak. Bynajmniej nie zarzucę tej Pani braku inteligencji (tak jak to miało miejsce w poprzednim przypadku
) więc śmiem zaryzykować stwierdzenie, że była po prostu cyniczna. Hehehe założę się, że mój chłopak zaprzysiągł by się, że niczego nie dostrzegł
Oczywiście w tych przypadkach, mężczyzna może powiedzieć, że nie odpowiada za zachowanie innych, ale wiecie co, było mi przykro, ze mój mężczyzna nie zrobił nic. Nie postawił granic. Jemu to po prostu odpowiadało. On nie widział w tym nic złego, żadnego problemu. Ja czułam się zażenowana tym, że jemu w pewnym sensie sprawiło to przyjemność...tylko dlaczego mnie się nigdy nie zdarzyło w jego towarzystwie, żeby jakiś obcy mężczyzna ostentacyjnie mnie podrywał czy wąchał.
ADPROMO, rzeknij coś od siebie boś mężczyzna
W drugą stronę to nie działa, tzn. zwykle, gdy to facet ma większe umiejętności, jest w czymś lepszy od kobiety, ona patrzy na niego z podziwem, czuje się bezpieczniejsza u boku kogoś takiego. Też tak uważacie, czy to tylko moje błędne spostrzeżenie, nadinterpretacja?
